34.
|
O,
İstediğiniz şeylerin hepsinden size verdi. Eğer Allah’ın nimetlerini
saymaya kalkışsanız sayamazsınız. Şüphesiz insan çok zalimdir, çok
nankördür.
|
 |
|
|
35.
|
Hani İbrahim demişti ki: “Rabbim! Bu şehri güvenli kıl, beni ve oğullarımı putlara tapmaktan uzak tut.”
|
|
|
|
36.
|
“Rabbim!
Çünkü o putlar insanlardan birçoğunu saptırdılar. Artık kim bana uyarsa
o bendendir. Kim de bana karşı gelirse şüphesiz sen çok bağışlayan, çok
merhamet edensin.”
|
|
|
|
37.
|
“Rabbimiz!
Ben çocuklarımdan bazısını, senin kutsal evinin (Kâbe’nin) yanında ekin
bitmez bir vadiye yerleştirdim. Rabbimiz! Namazı dosdoğru kılmaları
için (böyle yaptım). Sen de insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara
meylettir, onları ürünlerden rızıklandır, umulur ki şükrederler.”
|
|
|
|
38.
|
“Rabbimiz! Şüphesiz sen, gizlediğimizi de, açığa vurduğumuzu da bilirsin. Yerde ve gökte hiçbir şey Allah’a gizli kalmaz.”
|
|
|
|
39.
|
“Hamd, iyice yaşlanmış iken bana İsmail’i ve İshak’ı veren Allah’a mahsustur. Şüphesiz Rabbim duayı işitendir.”
|
|
|
|
40.
|
“Rabbim! Beni namaza devam eden bir kimse eyle. Soyumdan da böyle kimseler yarat. Rabbimiz! Duamı kabul eyle.”
|
|
|
|
41.
|
“Rabbimiz! Hesap görülecek günde, beni, ana-babamı ve inananları bağışla.”
|
|
|
|
42.
|
Sakın,
Allah’ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah onları ancak,
gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor.
|
 |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum