|
|||
|
1.
|
Elif Lâm Râ.1 Bunlar, kitabın ve apaçık olan Kur’an’ın âyetleridir.
|
|
2.
|
İnkar edenler, “Keşke müslüman olsaydık” diye çok arzu edeceklerdir.
|
|
3.
|
Bırak onları yesinler (içsinler), yararlansınlar; emelleri onları oyalayadursun. İleride (gerçeği) bilecekler.
|
|
4.
|
Helâk ettiğimiz her memleketin mutlaka bilinen bir yazısı (belli vakti) vardır.
|
|
5.
|
Hiçbir toplum ecelini geçemez ve ondan geri de kalamaz.
|
|
6.
|
Dediler ki: “Ey kendisine Zikir (Kur’an) indirilen kimse! Sen mutlaka delisin!”
|
|
7.
|
“Eğer doğru söyleyenlerden isen bize melekleri getirsene!”
|
|
8.
|
Biz melekleri ancak hak ve hikmete uygun olarak indiririz. O zaman da onlara mühlet verilmez.
|
|
9.
|
Şüphesiz o zikri (Kur’an’ı) biz indirdik biz! Onun koruyucusu da elbette biziz.
|
|
10.
|
Ey Muhammed! Andolsun, senden önceki topluluklara da peygamber gönderdik.
|
|
11.
|
Onlar kendilerine gelen her peygamberle alay ediyorlardı.
|
|
12.
|
Aynı şekilde (onların tutumlarına uygun olarak) biz onu suçluların kalbine sokarız.2
|
|
13.
|
Önceki milletlerin (helakine dair Allah’ın) kanunu geçmiş iken onlar buna (Kur’an’a) inanmazlar.
|
|
14,15.
|
Onlara gökten
bir kapı açsak da oradan yukarı çıkmaya koyulsalar yine “Gözlerimiz
döndürüldü, biz herhâlde büyülenmiş bir toplumuz” derlerdi.
|
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum